*Nat -i Serif * Şiiri - Mehmet Fatih Köse

Es selamun aleyküm Ey Rasuller Rasülü.
Es selamun aleyküm Ey üstünler üstünü.
Bilirim haddim degil, O sultana seslenmek.
Bizlere düsen, ancak, kapisinda dilenmek.
Ya Rasulallah seni ALLAH övdükten sonra.
Bize hic söz düser mi? Biz günahkar kullara.
Günahkariz caremiz sen, rahmet peygamberi.
Aman birakma bizi, merhamet peygamberi.
Bu günahkar ümmetin biricik efendisi.
Kimsesizler kimsesi, birakma elimizi.
Yalniz insanlar degil sana asik olanlar.
Her sey sana asikti; taslar,kuslar, agaclar…
Hani bir kütük vardi, vaaz icin ciktigin.
Yenisi yapilinca askin ile yaktigin.
Sen yeniye cikinca basladi aglamaya.
Yavrusuz kalmis, ana misali, caglamaya.
Kuru kütük aglar mi? Mescittekiler sasti!
Mecnun koca cölleri nasil oldu da asti?
O, mübarek ellerin deginceye dek costu.
Ne zaman dokundun ki, kütük o zaman sustu.
Ey Nebi! affet beni, kütük kadar degilim.
O mübarek kütügün yaninda ben de kimim?
Ey kütük! gectin beni,gectin bu asik toyu.
Aglayamadigima aglasam bir ömür boyu.
Sadece kütük degil senin mesut ettigin.
Tüm esyalarin mesut, ellerini degdigin.
O ipek saclarini tarayan tarak mesut.
Kelime-i tevhidi yazdigin bayrak mesut.
Miracda üzerine bindigin burak mesut.
Yolda gölgelendigin, agacda yaprak mesut.
Kücükken seni alip gezdiren kucak mesut.
Ugruna savasirken kopan kol, bacak mesut.
Ziyaret ettiginde girdigin konak mesut.
………………………………….

Hani Ya Rasulallah, bir gün ziyaret icin.
Ümmü Selemenin evine tesrif etmistin.
O mübarek hanede öglene dek kalmistin.
Kavurucu sicakta kayluleye dalmistin.
Öyle bir sicak var ki medine kavruluyor.
Sanki taslar yaniyor, gökten ates yaniyor.
Bu sicak karsinda rüzgar bile esmiyor.
Rasuller Rasulünün alni yüzü terliyor.
Rasulallah’in teri misk-i amber kokuyor.
Ve yattigi hasirin üzerine akiyor.
Hasirin üzerinde üc veya bes damla ter.
Ümmü Seleme icin bu kadari da yeter.
Hemen Ümmü Seleme bos bir sise buldurdu.
Sevgi ve korku ile o siseyi doldurdu.
Rasulallah gözünü acti: „Ümmü Seleme,
Ne yapiyorsun bana da anlat hele „
„Anam babam sana fedadir Ya Rasulallah.
Senin terin miskten evladir Ya Rasulallah.
Gül senin terin diye, bulbul eyler ah-u zar.
Bu sisenin icinde bir kac damla terin var.
Toprak onu cekmesin gönlüm razi olmadi.“
Nebi tebessüm etti, bu duruma kizmadi.
Sakladi, O, siseyi ölene dek bekletti.
Mezarima dökülsün diye vasiyet etti.
Seni sevenler böyle sevdi Ya Habiballah
ALLAH `i dost, seni yar bildi Ya Habiballah.
Onlarin sevgisinin yaninda benim ki ne?
Rahmet peygamberisin ümit kesmem yine de.
Kapina gelenleri bos cevirmen bilirim.
Kölen olamasam da kabul et, kitmirinim.
Huzuruna cikmaya yüzüm yok, ne edeyim?
Ayaginin bastigi topraklari öpeyim…
Mizani düsündükce ahima ah eklerim.
Gerci ben layikmiyim? Sefaatin beklerim.
Rüyalarim sacmalik, nedir günahim benim?
Lütfet de nur yüzünü bir kerecik göreyim.
Bitir artik bu hasreti ne olur Ey Nebi!
Hasret kaldik sana suya hasret cöller gibi.
Iman elde tutulan bir kor halini aldi.
Zulüm sardi her yani, müminler sasti kaldi.
Zamanimiz gecmisten beter mi? Daha beter.
Gel yeniden Ey Nebi! Bize dogruyu göster.
Sensin hakiki sultan, cennette kevser senin.
Nübüvvet nuru senin, makam-i mahmud senin.
Bu günahkar ümmetinden bol bol selam sana.
Seni layikiyla övemeyiz, salat sana.
ELFÜ ELFI SALATIN ALEYKE YA RASULALLAH!
ELFÜ ELFI SALAMIN ALEYKE YA HABIBALLAH!