Nat-ı Rasül Şiiri - Dilaver Öztürk

Ya Rasül,susuzum
Her mümin gibi sana kavuşmak,
Ravzana dokunmak,
En büyük arzum.

Allah'ın rahmetinden nasip almak,
Hac mevsiminde Arafatta olmak,
Ne yüce cülus,ne yüce hediye.
Ya Rasül beni de şafaatinden
Nasibini alanlardan eyle..
Evet büyüklüğün şüphe götürmez,
Rasüllüğün sınır tanımaz,
Ama nicedir ki nasipsizler aramaz,sormaz,anlamaz.
Ya Rasül, içimdeki şu derin boşluğu
Senin sevginden başkası doldurmaz.

Güneş bile sensiz şu dünyayı ısıtmaz,
Geceler gündüz olmaz,
Ay doğmaz,güneş batmaz sevginsiz.
Ama bu ağaçki kökünü kurutamadılar.
Zincirlere vurdular,
Derince yapraklarını budadılar,
Ancak nafile zincirler kırıldı.
Budanan yapraklardan yeni filizler çıktı.
Ya Rasül, İslam yayıldı.

Ebu Cehiller yok değil,
Her zaman var.
Ama şefatinle mücadele edecek
Hamzalar her zaman çıkar.
Çünkü bu yol büyük,
Bu yol yalnız değil.
Yalnız değil kapalı bacım,
Mahzun arkadaşım.
Her zaman yanımızdasın,
Bizlere hala İslamı anlatmaktasın.
Ne yücesin,ne mübareksin
uşak 10.03.2006