Nasrettin Hocadan Ye Kürküm Ye

YE KÜRKÜM YE

Olsun bir kez evde düğün
Davet etmek adettendir
Günlerden yine böyle gün
Bizim Hoca davettedir

Ama her nedense Hoca
Eski giysilerden giyer
Kendince görmez sakınca
Gelen gelir birer birer

Hiç “Buyur” denmez Hoca’ya
Öylece köşeye çöker
Bekler oflaya puflaya
Sessizce “ya sabır” çeker

Kalkıp gider hanesine
Giyer kürkünü üstüne
Döner geri öylesine
Yeniden başlar gününe

Hocayı kürkle görenler
Dış kapıda karşılarlar
Çoğalır selam verenler
Sonra yemeğe başlarlar

Hoca kürkünün ucunu
Uzatıverir sofraya
Şaşırır görenler bunu
Başlar Hoca anlatmaya

Hiç farkında olmadınız
Kürk yokken de bendim gelen
Hepiniz şaşıp kaldınız
“Ye kürküm ye” dedim ya ben

Kürke gösterildi itibar
Yemek de kürkün hakkıdır
Doğru söyleyin Allah var
Saygınız kürkün farkıdır