Nasreddin Hoca Şiiri - Mevlani Ulusoy

Sivrihisar’ın
Hortu Köyü’nden,
Köy imamının oğlu.
Babasından dersler almış,
Medreselerde okumuş,
Akşehir’e yerleşmiş,
Kimi kaynaklara göre orada ölmüş.
Türbesinin kapısında koca bir kilit,
Zekâsı işlek, hazır cevap
Nüktedan,
Anadolu’nun gülen yüzü,
Çağını aşan halk bilgesi,
Nasreddin Hoca.

İlkin hoca, ardından kadı
Daha sonra müderris olmuş.
Küçükle küçük, büyükle büyük
Sevecen, hoşgörülü
Yüreğini herkese açmış gönül adamı.
Eşeğe ters binen,
Akşehir Gölü’ne maya çalan,
Fıkraları dillerde dolaşan,
Sözü, davranışı hep iyimser
Nüktedan,
Anadolu’nun gülen yüzü,
Çağını aşan halk bilgesi,
Nasreddin Hoca.

Toplum nabzının attığı yerler,
Ev, sokak, çarşı, pazar, mahkeme, cami...
Kaygısı günlük yaşama dönük.
Somut durum, soyut çelişkiler
Karısı, komşuları, kadı daha nice insan...
Ayrıca eşeği önemli yer tutar olaylarda,
Aksaklıklara, aykırılıklara dikkat çeker
Güldürürken eğitir, düşündürür
Sözleri kimseyi incitmez.
Nüktedan,
Anadolu’nun gülen yüzü,
Çağını aşan halk bilgesi,
Nasreddin Hoca.