Hangi el çıkardı kuyudan kömürü, canhıraş yorgun;
Kömür karası el, yüz; benizler solgun;
Ekmek parası için, bunca zahmet arıklık
Korkunç gelir ona, gün görmeyen karanlık..
Düşünür hâlini demirci, irkilir birden
Üzerimde tonlarca toprak yok ya, der sevincinden
Şikâyeti yok elini yakmış maşa, yüzüne sıçrayan ciye
Mezarda çalışanları düşünür de, zûl gelmez demirciye.
Çırak ile örsünde döverken kızgın demiri, pat küt!
Tav kaçmasın, diye demirci çırağa verir öğüt.
Demirden çevreye parçalar saçılır, sağnak sağnak
Demirci seslendi çırağa: Ağzı küt olmasın baltaya bak!
Sonra maşa ile tuttuğu şekil almış demiri;
Yalakta su verdi; soktu ocağa, itti kömürü.
Bir ayak hareketiyle üfledi körüklendi alevler
Kapkaraydı fakat, gözümde temizdi, o nasırlı eller..
# Sözlük #
canhıraş yorgun: Can yakan yorgunluk.
arıklık: Güçsüzlük zayıflık.
irkilir: Korku ile kendine gelir.
zûl: Alçalma, hakir olma.
Noter n. 3616
Ahmet Berat ÜnalKayıt Tarihi : 25.1.2010 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*** Bir balta yaptırdım demirciye Bu şiir ordan kaldı hediye.. *** sevgiyle kalın efendim huzurla..
teşekkürler
Şiir okudum efendim.
Saygımla,
K...U...T...L..U...Y...O...R..U..M
U....U......................................
T........T..................................
L..............L.............................
U.................U.........................
Y.....................Y.....................
O.........................O................
R.............................R............
U....................................U
M.......................................M
Sahnede kıvıra kıvıra sanat(!) icra eden onun bir yıllık kazancını iki saatte alır.
Ah o öpülesi nasırlı eller hiçbir zaman değperi bilinmedi....
Yüreğinize sağlık. tebrikler.
Selam, sevgi ve saygıyla..
Seyfeddin KARAHOCAGİL
TÜM YORUMLAR (27)