Nasır tutmuş yanında Şiiri - Zeynep Beşen

bu gün,yeniden sevdim seni
en başından aldım adını
nihavent makamından bastım
delirdiğim yanıma
endişe etme,seni kendime belli etmedim.

raks eyledim gök yüzünde
düğün kurdum kendi cenazeme
inciler yakutlar döktüm
mendil açtığın hasrete
dilenmiyorum seni, duruldum

en güzel yerindeyim
nasır tutmuş yanında
müsadesiz ev sahibinim
en güzel yerindeyim şimdi
mavilerden göçme ak gömleğinin tek cebindeyim

nasıl katlanırsın bilmem
uyutulduğum düşün
nihayetine yine
uyuduğum uykumdan
mümkün mertebe düşmekteyim

dallarında baharı gizleyen
en vahir'im
rengim
tülbendim
bu gün günlerimden yine sensin

endişe mahal vermedim
nede olsa yüreğimde
iğne iğne işlenmekte sin
manası derin sularda
durgun sular gibi sevmekteyim

irkildim
resmettim
koştum yürüdüm yoruldum
itildim yuhalandım
mümkün mertebe yine varlığında duruldum

en güzel kuytuya beni salan Rabbime
niyazımı güle sevine arz ettim
eni seni yok bunun sevdimse sevdim.
ölünüde dirinide her halikarımla
kabul ettim sevdim..