Öldüresiye arzulu gökyüzü,
Belirli belirsiz mihnet.
Ümitli, hülyalı insanlar.
Hayat öylesine sadeleşmiş ki
Sevilesi var.
Bir turna katarı geçer uzaklardan,
Bir eser, bir susar rüzgar.
“Ben feleğe neyledim? ”
Kavaklar eğilir, söğüt hışırdar.
Öylesine böylesine bakmadık;
Öyle baktırdılar, böyle baktırdılar.
Hayatı tutarken elimizle,
Bıraktırdılar.
“Sere Serpe”, İstanbul 1955
Nail Abbas SayarKayıt Tarihi : 11.5.2015 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)