Nasipsiz Yolcu

Sürgünle doğmuşum, kader bir zindan,
Her umut firarda, yıldızlar duman.
Söz geçmez feleğe, serin bir figan,
Gözlerim ufukta, hayal perişan.

Bahtım dar bir yoldu, taşlı ve çetin,
El uzattım dosta, döndü kederin.
Kimi kayayı oyar azimle, itin,
Benim nasibim yok, rüzgâr hep serin.

Varamadım hedefe, hasretle dolu,
Bir türkü misali, nağmem hep hüzün.
Şu göğün altında herkesin yolu,
Bize mi kapalı? Hangi suç yüzün?

Ey talih! Gönlümü hüzünle boğan,
Bir gün döner misin şafakla doğan?
Belki bir baharda, belki bir yazda,
Nasip olur bize de umut bazda.