Terbiye bilmez anlamaz hayadan
Kafası çok serttir taştan kayadan
Soyunu sorarsan bozuk mayadan
Akıl verilirken sen neredeydin?
Soysuzluğu pisliği edep sanır
Ne yüzü kızarır nede utanır
maalesef çevresi öyle tanır
Akıl verilirken sen neredeydin?
Yüzünden akıyor pislik deresi
Kendini sanıyor derdin çaresi
Kötülük saçıyor onun çehresi
Akıl verilirken sen neredeydin?
Herkes ondan kaçar yediden yetmiş
Oturupta düşünmez neler etmiş
Ahlaksızlık onda medeniyetmiş
Akıl verilirken sen neredeydin?
Ah dönüp bir baksa doğan güneşe
Etrafına saçsa azıcık neşe
Tebessüm yollasa dosta ve eşe
Akıl verilirken sen neredeydin?
Ölüm dediğin bir ebedi bir yol
Kızgın lavlar da yetişen çiçek bol
Adam ol doğru ol dürüst insan ol
Akıl verilirken sen neredeydin?
Kayıt Tarihi : 18.5.2015 10:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ilhamın bol kalemin daim olsun.
B.A.Ş.A.R.I.L.A.R...
TÜM YORUMLAR (15)