Nasip Eyle Şiiri - Yunus Akkale

Sevdiğim kerem eyle acı bana
Beni kardeş bilenler bacı bana
Zülüm gören gönül davacı bana
Acı bana kaldı bal nasip eyle

Mazlum gönül gör yetişmez hedefe
Aşkı tartamaz terazide kefe
Sevgimiz dillerde aldılar tefe
Bülbüller ağlıyor gül nasip eyle

Kırdımsa hatırın bir söz arası
Onulmaz imiş dillerin yarası
Olsun suçlarım yüzümün karası
Kuru yere şükür, çul nasip eyle

Yâd eller uçurur kurulan yuvayı
Mazluma aldırır zalimler havayı
Haşlar kavurur hatırla tavayı
Sılama kavuşsam yol nasip eyle

Nasıl yaşatırlar kuruda balığı
Bırak balığı deryada salığı
Balık bilmezse bilir gör Halik’ı
Allah’a açılan el nasip eyle

Yunus’un sevdası bitmez asırda
Bu gönül olmaz sevgiden kısırda
Ancak sadık dosta söylenir sırda
Kadrini bilenim dil nasip eyle