Nasip dedikleri Şiiri - Hakan Özüçelenk

Yorma dostum kendini bu kadar.
Beklediklerin umutların için bir dur.
Sorma neden böyle gider kader.
Hep istediklerin olacak diye avunur.

Sorma dostum nasip neden kaçar.
O gidince içinde bir kül tutuşur.
Üzme kendini değmez artık yeter.
Gün olur gönüller birbirine kavuşur.

Dalma derinlere bu işin sonu var.
İnan hayat yolları hep yokuştur.
Sana gelmez başkasına kaçar.
Nasip dediğin yakalanmaz kuştur.

Yorma dostum olacağın bu kadar.
Hırsın sonu çok korkunçtur.
Yaşarsın umutlarını ömrün kadar.
Nasip dedikleri avlanmaz kuştur.