Nasip Be Mehmet Şiiri - Ali Kemal Bozkurt

NASİP BE MEHMET
Yürüyüp gelecek halim kalmadı
El atıp tutacak dalım kalmadı
Sarılıp dertleşmek kısmet olmadı
Köyümün toprağı nasip be Mehmet

Gurbette yaşadım yüzüm gülmedi
Yalvardım yakardım kabul olmadı
Beklediğim haber daha gelmedi
Yeşil murt çalısı nasip be Mehmet

Akan gözyaşlarım feryat nafile
Çaresiz yürüdüm hep bile bile
Bedenim yoruldu çekilmez çile
Akıbet meçhul nasip be Mehmet

Ecel şerbetini doğarken içtim
Hayale yürüdüm yollara düştüm
Yaralı kalbime bir ömür biçtim
İmamın selası nasip be Mehmet

Sarardı menekşe kurudu gonca
Elveda yağmuru yaklaştı bence! !
Kazılan toprağa boylu boyunca
Uzanıpta yatmak nasip be Mehmet

Çaresiz perişan yalnız başıma
Can yükün taşıdım boşu boşuna
Bir garip yazarlar mezar taşıma
Belki bugün yada yarın be Mehmet
Ali Kemal BOZKURT