İnsan çoğu zaman arıyor...
Bazen masasında duran kalemi,
Bazen kaybettim sandığı ama cebinde olan eşyasını,
Bazen ise gözündeki gözlüğü arıyor saatlerce....
Ve her insan bir ömür kalbindekini arıyormuş...
Zannedilir ki aranan şeyler uzakta olur hep...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta