İnsan çoğu zaman arıyor...
Bazen masasında duran kalemi,
Bazen kaybettim sandığı ama cebinde olan eşyasını,
Bazen ise gözündeki gözlüğü arıyor saatlerce....
Ve her insan bir ömür kalbindekini arıyormuş...
Zannedilir ki aranan şeyler uzakta olur hep...
Öyle değilmiş o işin aslı
İnsan hep yanı başındakini ararmış...
Arayanın bulması da nasip neticede...
O vakit herkes nasibindekini yaşarmış...
Kayıt Tarihi : 25.4.2018 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zehra Çavdaroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/25/nasip-71.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!