Görmeyi öğrenir insan düşe kalka
Kurumuş bir dalda baharı
Zifiri karanlıkta şafağı…
Ve öğrenir;
Nasıl büyür bir sır insanın içinde kelime kelime
Özlem, hicran, vuslat, nasip…
Sustukça büyür çoğalır kelimeler, taşar gözlerden
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta