Nasip Şiiri - Birkan Demirci

Ya nasip demiş,
nasipte yar ile olmamak da var,
gözlerinde bir ah, yüreğinde ince bir sızı,
kim bilir hangi kaderin kıyısında,
hangi yoldan dönmüş sevda.

Günler geçer, aylar süzülür,
ama o eksiklik hep kalır içte,
yarım kalmış cümleler gibi,
söylenememiş sözler gibi.
Nasip deyip geçeriz ya hani,
geçmez aslında, hep biraz kalır.

Nasipte ne varsa o gelir derler,
ama gitmek de varmış kaderde,
unutmak değil belki ama,
alışmak, kabullenmek,
yürekte yer açmak başka baharlara.

Ya nasip derler ama,
gönül alışamıyor kolayca,
nasipte varmış ayrılık,
yar ile olmamak,
ve o sessiz özlemle yürümek bir başına,
nasipte kalana razı olmak…