Ah Felek Şiiri - Nurettin Akdeniz

Ah ah felek ah sıra sana gelmiş diyeyim
Hele bak sen haddine tam çok bilmiş diyeyim

Bizler senin içinde sen bizim içimizde
Haydi sohbet edelim içim dolmuş diyeyim

Biraz seveyim deyip az da sayıp söveyim
Hâşâ küfür yakışmaz çare bulmuş diyeyim

Sevenlerin vardı ya dört vardiya çalışmış
İçini de hep delik deşik delmiş diyeyim

Allah seni yaratmış benî-âdem'e sunmuş
Üstünde altında da nimet bolmuş diyeyim

Yemyeşil ovaların dümdüzmüş önümüzde
Kulluk etmek için de yegâne elmiş diyeyim

Yüce yüce dağları karlar ile süslemiş
Rabbim böyle yaratmış tutar dalmış diyeyim

Her mevsimin havası güzellikler sunuyor
Kışı yazı baharı hepsi yılmış diyeyim

Kaderle karıştırdın bak kendini olmaz ki
Üstünden geçilecek mutlak yolmuş diyeyim

Dünya köprüdür yalnız bâkiye durulmuyor
O kırılmış dökülmüş çürük salmış diyeyim

Şeytân-ı lâin ile anlaşma mı yapmışsın
Hayırdır ne oluyor berbat olmuş diyeyim

Bir besmele yeterli kovmak için Mel’unu
Rahmân Rahim deyince korkmuş solmuş diyeyim

Ya erhamerrahimin tesbihi dilimizde
Duasın avd ettiği yüce kulmuş diyeyim

İman ile göçüp de Kürre -i arz'dan giden
Ukbaya vasıl olur cennet şolmuş diyeyim

Kandırıp inandırma hilebazın tekisin
Kimler gelip geçmişte hep solmuş diyeyim

Tâcın tahtın kalmaz nâslar gibi fânisin
Felek hayat dünya mı adın ölmüş diyeyim

(Nesip tarzı)

Açıklama:
Ben-i adem /insan oğlu
Bakiye/kalan, son
Ukba/öbür âlem ahiret
Vasıl olmak/ ulaşmak
Şeytan -ı Lain/ laneti şeytan
Avt/ kabul olma
Küre -i arz/ yer yüzü
Nâs lar/ insanlar