Nasip Şiiri - Muhammed Emin Daştan

Bir gün
Sen ve ben...
Bir ağacın gölgesinde duracağız
O ağaç iri bir çınar ağacı olacak
Ben sırtımı yaslayacağım yıllanmış o gövdeye
Sen dizlerime uzanacaksın
Az ilerde çocuklar oynuyor olacak
Bağrış sesi gelecek bir kaç insanın
Ağacın tepesindeki kuşlar ötecek
Ötüşleri bitince uçacaklar
Belki de güneyde sıcak biryerlere gidecekler
Rüzgar saçlarını savuracak
Ben parmaklarımı gezdireceğim uçuşan saçlarında
Akıl erer mi yaşananlara iki gönül arasında
Diye soracağız kendimize ve susacağız
Merak etmemeyi seçip ufuklara bakacağız
Bir gemi göreceğiz
İsmi Nasip olacak
Yolcuları güvertesinden bize el sallayacak
Onları görünce gülümseyeceğiz
Yolcuların isinlerini bilmeyeceğiz
Nereye gidiyor o gemi bilmeyeceğiz
Yada belki yrın birgün bileceğiz
Nasip...