Nasılsın?
Bunu sormaya sıra gelmedi hiçbir zaman.
Artık sana dair yazmaktan korkuyorum.
Yine kaçarsın diye,
Yine bittik dersin diye.
İçimde müzik eşliğinde yaşamayı daha çok seviyorum.
Doğrusu çok şiir yazamıyorum,
Çünkü şiire düz yazı olarak bakamıyorum.
Kelimeleri belirli ölçüde düzene oturtmak
Sığdırmak zor sığdıramıyorum.
İçimi müziğe dökerim müzikle yaşarım.
Sussam ve suçlamasan bilir misin sevildiğini hala?
Yoksa ihanete mi yakıştırırsın bana?
Kimim var ki benim etrafımda ihanete sıra gelecek kadar.
Gururum değil onurum zedeleniyor kırılıyorum.
Kibirden değil artık bir kötü söz bile duymak istemiyorum
Herşeyin fazlası zararmış.
Sana da duyurmak istemiyorum susmak daha cazip geliyor.
Ama bir aralar beni sevdiğin için teşekkür ederim,
Ne diyebilirim ki.İnanmadın fakat herşey karşılıklıydı.
Ben yine sussam anlar mısın yine sevildiğini?
Karmakarışığım bazen tutkunun ateşinde yanıyorum,
Bazense sözlerin gelince aklıma kızıyorum,kırılıyorum.
Anlayacağın iki duyguyu da yoğun yaşıyorum.
Tekrar nasılsın?
Sevilmek iyi edermiş insanları,
Bu yüzden iyi olmalısın,
Tek temennim bu.
Kayıt Tarihi : 25.2.2021 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir mektup...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!