Sen gittin
mevsim kışa döndü,
sokaklara hüzün,ömrüme yağmur yağdı.
Gidersen
Yalnızlığın karanlığında, ıssız sokaklar da kalırım diyecektim sana
Konuşamadım..
Sen gittin
kara bulutlar çöktü üzerime.
Üstüme kapılar kapandı,ben içime kapandım.
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öylesine yandı ki canım
diri diri ateşe atsalar,bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden
Ağlayamadım..
Sen gittin
geride kalan ne varsa dağıldı.
Bir de ben kaldım öyle boynu bükük ortalarda
yokluğun gözlerimde çoğaldı.
Gidersen
korunmasız kalırım,
nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilir düşer diyecektim sana
Kalkamadım..
Bir gün ben gideceğim, gidişimin ertesi günü
hayatına kaldığın yerden, yeniden başlayacaksın derdin.
Başlayamadım..
Sen gittin..
bende ondan bahsediyorum işte
gittin..
Sen nasılsın baba?
Anladım, duymuyorsun beni.
Peki.
Ruhunu incittiysem özür dilerim..
Özge Eraslanlar
Özge EraslanlarKayıt Tarihi : 27.2.2012 14:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!