bazı şeylere dokunmalısın izin filan almadan
ve siyah gözlü kadına annemde severdi demelisin
sabah karanlığında
fesleğen kokulu dünyayı
bir göçmen olsa da derinden bir iniltiyle
kulağıma fısılsardı kırgınca
sevmelisin kara gòzlü bir kadını...
çöller kan içmekten kurudular oysa
bıkmazlar öldürmekten
bir akrep de sever
o yüzden tırmanır fesleģen kokulu balkonlara
arınmak için sessizce
kıpkızıl aģlar
sokmaktan vaz geçer
insanoģluinsan
bir akrep kadar olamazan
devam edebilirsin öldürmeye
devam edebilirsin yakmaya yıkmaya
kuşatabilirsin kentleri
ve çevirebilirsin toplama kamplarına
kederliyiz bakıyorumda
kimiz ki biz kederlenelim
ama sen de öģreneceksin bir gün
mezar taşları olmayanlar özgürdür
sen hükmü veren arsız çocuk
ya sen özgür müsün
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 4.5.2025 16:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!