Nasılsın
Boğazımda düğümlenen kelimelerle,
sana sadece
“nasılsın” diyebildim.
Oysa sormak istediğim,
benim gibi yorgun musun,
geceleri uykusuz,
içinde bir şeyleri yarım bırakmış gibi—
o sessiz çöküşü
sen de duyuyor musun?
Gözlerimden taşan karanlığı
saklayarak bakıyorum sana,
gülüşünde teselli arayan bir çocuk gibi.
Ben iyi değilim,
ama bunu söylemeye gücüm yok;
çünkü “nasılsın” dediğimde
aslında beni duy istiyorum.
Bir erkeğin içten içe
çürüyen yalnızlığıyla,
yine de sana uzanan
kırık bir sesle soruyorum:
Nasılsın?..
Kayıt Tarihi : 23.8.2025 17:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!