Nehrin bir ucunu tutuyor gözlerin
ömrümün bir ucundan tutuyor gibi.
Yalnız sen,ömrümün yetmeyeceği yalnız
hüznümün ilk tanığı,cinnetim.
Her gülüşün yakılmış ağıt,küllenmeye bıraktığım
tenbihleyerek kalbimi nasılsa mütebessim
Patlayan volkan fışkıran çim
benim dinmeyen içlenişim.
Kayıt Tarihi : 6.5.2006 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!