Nasılsa Gelmeyeceksin Şiiri - Resul Aslan

Dönemeçlere yağlı urgan geçirdim
Tren istasyonlarını idam sehpasından itekledim
Köprüleri dar ağacında sallandırdım
Yollları idam ettim
Nasılsa gelmeyeceksin
Öyle bir gittin ki kokun dahi kalmadı
Sanki hiçbir şey yaşanmadı
Hatıralar ağlatmadı
Geceler acıya bulanmadı
Aşk elimi kolumu kırmadı
Ne hüzün vardı
Ne isyan sardı
Hükmü verdim
Kalemi kırdım
Kaderi dinledim
Hayatıma devam ettim
Boşluk içinde yol aldım
Yokluk içinde kaldım
Varlığı idam ettim
Aşkı bir tabuta hapsettim
Kefene ihtiyaç olmadı
Kapıları söküp duvar ördüm
Bahçeye tel örgü çektim
Kendime yuvamızdan bir zindan inşa ettim
Yatak odamızı karanlık bir hücreye çevirdim
Özgürlüğü idam ettim
Nasılsa gelmeyeceksin
Gelmeyeceksin
Gelmeyeceksin
Nasılsa gelme...