Sensizken her şeyi unutmaya başladım
Kızma ama evimizin çatısını perdeden
Pencereleri kiremitten kapısını çiçeklerden yaptım
Belki de beynim insanların bizi görmesini istemediğinden
Sadece tanrının bizi görmek istediğindendir
Senden uzakken evden çıkmak istemiyorum
Sensizlikten değil ev telefonumu sen ararsan diye
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta