Aç gözlü,
Gözlerine.
Kararlı,
Dokunmak için tenine kilometrelerce ötede..
Hırslı,
Koşarken yanına nefes almayacak kadar hemde.
Endişeli,
Kaybedeceğim diye kopan ödüne düğüm üstüme düğüm atarken, korkulu,
Ürkek..
Ama sadık, köpek kadar,
Ama muhtaç bebek kadar annesine,
Ama aşık, aşık ama
Kardan adamların kışa,
Baharların yeşile,
Kuşların göğe,
Kaldırımların adımlara,
Adamların karılarına,
Karılarının oğullarına,
Kızlarının babalarına,
Leylanın Mecnuna
Sonra tüm ayrılıkların hayatıma, bağımlı olduğu gibi,
Aşıktım sana..
Sahi nasıldım, sen giderken?
Hırpalanmış,
Kirli,
Sağ eli bıçaklı, sol bileği kanlı...
Sahi nasılım şimdi?
Kendi cenazesinde ölmüşlere, küfür eder gibi..
Arkasını dönüp açılan pencereye, cenneti reddeder gibi,
Şeytanla aynı tabuta sığdırılmış gibi..
Piç gibi, kimliksiz,
Orospu gibi, kişiliksiz..
Ve kumarbazların çocukları gibi,
Sefil,
Ve alkoliklerin annesi gibi,
Ağlamaktan gözleri, rezil..
Ama aşık..
HALA!
Tüm yoklukları avuçlarına bırakana,
Tüm kimsesizlikleri,
Tüm çaresizlikleri üzerine devirip kaçana,
Tüm özlemleri yüreğine yamalayana,
Tüm küfürleri diline dolayana,
Tüm meyleri dertten yudumlatana,
Ama aşık..
Hala!
Öyleyse kalbi temiz, batmışken ruhu bataklığa,
Öyleyse kalbine, el değmemiş,
Hala!
Ellerinin üzerinde milyonlarca adamın parmak izi gezinirken arsızca..
Emre Akbulut
Orostopol Şehir 2011
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta