Kimseyi suçlamadım,
Sadece geçmişlerini sorguladım,
Nice kendiyle barışık olmayan,
Ağzından güzel bir söz çıkmayan,
Sabrın yolu ona uğramayan,
Yüzlerine bakınca gerildiğim,
Bin kez ölüp dirildiğim,
Ben nice insanlar gördüm…
Hep neden acaba dedim,
Anneli, babalı mı?
Yoksa, büyümüş mü yetim.
Hayatta olanlar, yaşanası zamanları,
Rüya gibi dopdolu güzel anları,
Cömertçe ellerine vermişler mi?
O minik kalplerine ermişler mi?
Ya o ebeveynlerin nasıldı ailesi,
Uzayıp gider böyle yedi göbek ötesi,
Kızgınlığın, sevginin,
Hoşgörünün tohumu,
Şekillendirir insanın hamurunu,
İşte bundandır derin hoşgörüm,
Budur bende benim en sevdiğim yönüm.
Belgin Turan 31.03.2006
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 11:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Belgin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/04/nasildi-gecmisi.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)