Nasılda! ! Şiiri - Hülya Perin

Hangi beyhude yaşanmışlığın çizgileriydi bunlar,
Yasa bürünen pütürlü yılların çığlıkları,
Çığ gibi yıkılan yürekten,
Sızardı içeriyede,
Baş kaldıramazdı,
Solucan kokan topraktan,

Neden hüzün yazdırırdı mısraları,
Anlar çizdirirdi kendini,
Ve sevdalar yok mu şu sevdalar,
Kırık sazın tellerinde,
Yakardı ağıtlarını da,
Nasılda söyletirdi kendi kendini,

Yorulmuşluğun bu kadarı,
Bu kadar diri bedende,
Nasıl bir porte yapardı da,
Nemli kirpiklerin yapışmış birkaç teli,
Can verirdi çenede,

Mücadelenin nasırlaşmış kan kokan elleri,
Dön baştan nakaratlarını,
Nasılda içten söyletirdi,
Baştan ‘do’ sondan ‘do’

Acılar mahteminde ki siyahı,
Özlemin kavuşmazlığı,
Buluşamazdı küçük evrende,
Ve tepegözlülüğü sarı dişlerinde,
Kürdan gibi atardı vuran diplere,

Nasılda! yoktan varlık gibi,
En büyük aşklar yürekte gibi,
Tüm açlar tok gibi,
Karalar ak gibi,
Kendi koynunda mis,
Kimsesiz yatardı..
21.11.2002-Çarşamba