Herzaman söylerdin hayat bilinmeyen bir çukurdur.birgün ben oraya düşersem kurtarırmısın beni demiştin bende evet demiştim aynı soruyu ben sorduğumda bana tedirgin bir ifadeile evet demiştin.
Şimdi anladım o tedirginliğinin sebebini.
Bu yalnızlığımı önceden anlamıştın galiba yada beni birgün terk edip gideceğini biliyordun olsun da nedennn.
hani beraber hiç ayrılmadan yada bütün ayırılıkları ayaklarımızla çiğnemiyecekmıydık.
Hayata inat kol kola dolaşıp sahil kenarın da sevgimizi bir birimize söyleyip sonra hiç ayrılmamacasına sımsıkı sarılmayacakmıydık.
Neden şimdi sen yoksun bana bu acıları çektırmek sana güzelmi geliyor.
evet belki ben cahilim ama unutmaki bir insanım ve benımde kalbım var unut maki sen bana bir şey söylemıştın,
bu güne kadar kımse bana yürekten seni seviyorum dememiş demiştin ama ben soyledim sende bunu biliyorsun. Ve habersizce bir yabancı gibi terk edıyorsun benı ve bu şehri. Ben ağlıyorum şehir de huzun lü.
Bir gün eğer dönersen belki ben olmayacağım kim bilir belki arkan dan bende yabancı olacağım bu şehre ama bildiğim tek şey var ben seni çok sevmiştim.
Şimdi bitiriyorum ssana gondermek isteyipte gonderemediğim mektubu belki yarın devam edrim kendine sadece kendin için ii bak biliyorsun ki bu dunyada kendinden daha sıkı dostun yokdur
o yuzden kendıne kendın için iyi bak
hoşçakal....
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 15:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!