Şiirin akışında 3. satırda, sanki bir kırılma bir anlam durması, anlamı anlamaya bir düşündürme duraklaması ve metni düz cümle haline getirmenin, uzamlaşması vardır. (-Bize şiirlerde düşer; Avret yerlerin örtmek; Bir izdir bulunmaz yarası)
Bu benim bilinçli yaptığım ve adına, araya farklı zaman mekân sıkıştırması almak dediğim, bir oluşturmadır. Yani güçlü duygu ve düşüncelerin ve güçlü anlamların üst üste düşmesini de önlemektir bu.
Tıpkı tuğlalardan örülü bir duvarın, sırf tuğlaları üst üste çakıştırmayıp, araya harç gibi, kimi dem bir izolasyon dolgu gereçleri gibi farklı zaman mekân uzamı almasına benzer. Bu benim gerçeğimdir. İyidir kötüdür bilemem. Ama benim şiiri düzgün akışlı cümle halinde yazamayışımın kırılma dallanmalarıdır. Yani akışa durgu kırılmaları vermek, anlam saçılmaları çıkartabilmek bakış tarzımdır.
Bu nedenledir ki çok okur şiirimi anlaşılmaz bulmaktadırlar. Ben de derim ki boş verin, bazen, ne yazdığımı bende anlamıyorum.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta