Nasıl Yaşıyorsun? Şiiri - Hande Yüksel

Yağmurda yürüyorsun
Farkındamısın ıslanıyorsun
Bana bakıyorsun
Ama beni görüyormusun?

Kalbin acıyor mu?
Avuçların yanıyor mu?
Göz yaşların akıyor mu?
Gecelerin uykusuz,
Gündüzlerin huzursuz mu?
Hayallarin gerçek oldu mu?
Yoksa sonsuzlukta kayboldun mu?

İşte bunları yaşıyorsan
Islandığını fark etmiyorsan
Baktığında görmüyorsan
Kalbinin atışını duymuyorsan
Göz yaşların sel oluyorsa
Sende katıl bize
Ümitsiz dünyanın mutsuz insanlarına
Gel birlikte adım atalım
Kendimizi kurtaralım

Toprağa karıştığmızda
Ruhumuz arşa ulaştığında
Yeni bir alemin ışığında
Sana ne olacak?
Cevabını biliyormusun?
Tek yol sona giden mi?
Yoksa en başa dönmek mi?

İnsanlar zavallı hırslı ve hınçlı
Zavallılığını hırsıyla örtüyor,
Hırsını hınçla besliyor
Sonuçta hep iyi kaybetmiyor mu?
Zavallı olan ise önde gidiyor
Hırs ve hıncın arkasından ipi göğüslüyor.
Ve biz, kötüler yine kazandı diyoruz.

Acaba bu insan denen yaratık
Birgün düşünmeyi öğrenir mi?
Aklını kullanmayı akıl eder mi?
Yoksa zavallı kalmaya mahkum mu?
Dünya belliki zavallıların yönetiminde
Hırs, hınç cehalet ve inançsızlık
Sonuç işte ortada gelecek karanlık!
Bu karanlıkta ışık bulunabilir mi?

Işığı nerede aramalı?
Nereye bakmalı?
Karanlık kara, kapkara, ışıksız, simsiyah
Karanlık heryerde
Vurdumduymaz bir şekilde yayılıyor
Heryeri hepimizi içine alıyor.
Kimimiz iyice diplere yuvarlanıyor
Kimimiz zirveye çıktığını sanıyor
Oysa dipte karanlık zirvede
Yanlışlar yapıldıkça büyüyor
Büyüdükçe daha çok yapılıyor
İnsanlar küçücük ama yanlışlar büyük

Dünyamızda büyük ama aslında küçük değil mi?
O da insanlar gibi boşlukta değil mi
Kendi yörüngesinde kendi kendine
Kendini değiştiremiyor istesede beceremiyor
Yıpranıyor, eskiyor, sönüyor
Elinden birşey gelmiyor, kendini yenileyemiyor
İstesede beceremiyor.
Ben gibi
Yoksa sen gibi mi?
Sadece sezsizlikle içindeki fırtınalarla yaşıyor
Herşey onun dışında ondan bağımsız gelişiyor
Düzeltemiyor, kurtaramıyor,
Beceremiyor, anlayamıyor
Ben gibi
Yoksa sen gibi mi?
Sanırım yalnız değiliz!
Durakta bekleyen,
Vapurdan inen,
Simit satan, simit alan!
Ya ilerdeki hani şu oturan!
Hepimiz aynı durumdamıyız yoksa
Bendemi bencilim sen gibi
Sende mi hırslısın onun gibi

Demek herşey saçma
Herşey tuhaf
Güzel olanlar çabuk tükeniyor
Mutsuzluk ise sürüp gidiyor
Her zamanki gibi