Nasıl Yarın Olacak? Şiiri - Mücahit Tugan

Evet
Aşk bu,çok farklı dünya
Her an aklına gelmesi,
Gitmemesi...

En doğrusu bu belki böyle kalması
Aşk ayrılık,
Aşk ulaşılamaz,
Aşk ölüm,
Aşk korku,
Bitiriyor günler beni.
Yarınları özlüyorum mesela,gecelerde.
Sabahları bir umut gözlerine değmek için.

Bilmiyor kimseler seni güzelim,
Açılamadım,
Şuan bir litre kırmızı şaraba muhtacım.

Gözlerin,gözlerime değince ızdırabım olur.
Hayata küserim,
Dalar giderim rüyalara
Ya sesin,
Öldürüyor insanı,doyum yok dinlemeye.

Seni sevmek kaliteli bal gibi,
Tatlılıktan yakar boğazı.
Seni sevmek her şeyden öte,tohum gibi
Yazları gülerken,kışları felaketim,uykum...

Seni sevmek Mevlana gibi,
Seni sevmek Yunus Emre gibi,
İnsan sevgisi artık var içimde.
Sayende...

Lakin her gün farklı şekilde ölüyorum,öldürüyorsun.
Dün pişmanlıklarım,
Bugün sen,
Yarın günahlarım...

Sahiden yarın olur musun yanımda?
Bu inanç bu körleşme öldürüyor beni.
Her geçen gün bir umuttur yeşerir içimde.
Olmayacaksın,biliyorum.
Sen ve ben yok.
Yok,
Asla yok.
Olamaz,olmayacak.
Sen Medusa bense Yunan halkından sıradan insan.