Nasıl Yanmasın? Şiiri - Mehmet Şahan

NASIL YANMASIN?

Kalpten verilmişse gönül selâmı,
Bu can sevdiğine nasıl yanmasın?
Özden derilmişse Hakk’ın kelâmı,
Bu can sevdiğine nasıl yanmasın?

Gözünün ağını eritiyorsa,
Dizinin bağını çürütüyorsa,
Gönlünün dağını yürütüyorsa,
Bu can sevdiğine nasıl yanmasın?

Kutlu sallar sonsuz göle dönünce,
Kuru dallar yönsüz güle dönünce,
Bütün lallar sessiz dile dönünce,
Bu can sevdiğine nasıl yanmasın?

Şükredince azda aşın var demez,
Fikredince yazda yaşın var demez!
Zikredince gözde kaşın var demez,
Bu can sevdiğine nasıl yanmasın?

Bulaklarda serin sular içirir,
Sulaklarda derin surlar geçirir!
Koyaklarda narin kuşlar uçurur,
Bu can sevdiğine nasıl yanmasın?

Hülyasına ereceği an gelir,
Leylâ’sına seveceği an gelir,
Mevlâ’sına döneceği an gelir,
Bu can sevdiğine nasıl yanmasın?

Pir-î Fâni der ki; narım özdeyse,
Bu aşkı kaynatan harım özdeyse!
Sevdamı yaratan yârim özdeyse,
Bu can sevdiğine nasıl yanmasın?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
08.01.2022 – KİLİS