Gözlerimi kapatmadan uyuyabilirim
Göz kapaklarım olur
Süzülür üzerime gece
Saatlerce seyredebilirim hiçliği
Üzerime örtüp dünyanın soğuk nefesini
Sonra yavaşça doğrulup yattığım yerden
Kavrarım hissiz parmaklarımla
Pürüzsüz tenini çakmağın
Ve tek kıvılcımıyla
Yaşlı ve yorgun karanlığı,yeni yetme kırmızıya boyarım.
Kor alevleri yırtarken boşluğu
Ardarda tutuşan sigaraların kısa ömrü
İzmaritlerin mezar taşı olur umutlarım
O an sessiz sahyalar kopar göğsümden
Devranın sükunetini esir alır çığliklarım
Günbatımlarına yenik düşerim bazen
Evime gün yahut gece bile uğramazken
Kendime bile küserim
Bir tek boş sokakları bu şehrin anlar halimden.
Ben bedbaht
Ben
Şişeler dolusu hasretinle sarhoş
Beklerim çekip giden saatler boyu
Beklerim belki gelirsin diye
Beklerim belki sende beni özlersin diye
Ama sonu nereye varırsa varsın
Neye mal olursa olsun
Sana uyup nankörce
Terkedemem hatıranı
Çarparken delicesine hala kalbim
Duymak için söylenişini
Adımın sesinden
Söylesene kadın
Nasıl vazgeçilir senden ?
Yağızalp M. Kırbaş 08.11.2017/Amasya
Yağızalp KırbaşKayıt Tarihi : 29.3.2019 15:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!