Nasıl unuturum seni... Şiiri - Savaş Sezai

Çocukluğum kir yağ içinde geçti.
tamirci çırağıydım,
baba dayağı,usta dayağı yedim
bir gül gibi dalından koparıldım
gençliiğimde:
sürgünlerde, hapislerde
bitecek...
ondandırki yüreğim
yaralanıyor...
umut etmeyi daha çok seviyorum.
bir başıma kalmışım gül gibidalında,
gözlerim ağlamaktan yoruldu.
nasıl özlemem seni! ...
yüreğimin derin yaraları gibi...
sevdam
tam şuramda:
sol göğsümün alt tarafında
sakladığım umudumla
ağladım geceler boyu
nasıl unuturum seni
yüreğimdeki yara...
öfkem umudum gibi
hep yanımdasın
biraz dalsam sensizliğe
içim burkulur:boğazım düğümlenir
gözlerim gözlerimin
bağı çözülür...