O Güzel yüzünü, çocuksu bakışını
Çok şey anlatmak isteyip de
Anlatamadığın çaresiz gülüşünü,
Nasıl unuturum, Ben seni
Kafese kapatılmış muhabbet kuşu gibi
Dönüp duruyorsun, oradan oraya,
Götür beni buradan diyen çırpınışlarını,
Nasıl unuturum, Ben seni
Sen benim çocukluk aşkımsın
Hep Ellerini ellerimle tutmuştum.
Ölümden başka kimse ayıramaz
Diyen bal dudaklı sözlerini
Nasıl unuturum, Ben seni.
Beraber oynadığımız, evcilik oyunlarını
Sen anne ben baba oluşumu
Saray yavrusu gibi yaptığımız, evimizi
Şimdi uzaklarda olsan bile,
Nasıl unuturum ben seni…
Attila KAYAN (Atican)
Attila Kayan
Kayıt Tarihi : 22.11.2017 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!