Nasıl Unuturum Şiiri - Kerim Baydak

NASIL UNUTURUM

Doğduğum o zümrüt yüksek tepeli köyü
Yaşadığım o mütevazi evi, odayı, pınarı.
Nasıl unuturum.
Sevdiklerimle yaşadıklarımı,
Misket niyetiyle mazılarla oynarken.
Düşüp kafamı kırdığım o günleri,
Nasıl unuturum.
Yırtık Zile lastik ayakkabılı çobanlığı,
Temiz yürekli, saf ve ümitle yoğrulmuş,
Bazen kelebeklerle, bazen börtü böcekle...
Oynadığım o çocukluk yıllarımı,
Nasıl unuturum.
Giderken okula zevkle, sulu dereden,
Alıp götürür beni bilmediğim o diyarlardan,
İlk önlüğü,
İlk çantayı,
İlk defteri, kalemi, silgiyi,
İlk harfi, heceyi, yazdığım o sevgiyi,
Nasıl unuturum.
Okuldan kaçmanın yolunu arayıp,
Komşu kızıyla gezip dolaştığımız o bahçeleri,
İlk öpücüğü, yaşadığımız o heyecanı,
Nasıl unuturum.
Okulda bezle yapılan topla oynadığım anı,
Okulun çatısına giden topu almak için,
Okul belalısı Bahri’nin beni nasıl dövdüğünü,
Nasıl unuturum.
Kozlarını paylaşamayan, okuldaki kavgaları,
Yara bere içindeki dizlerimi,
Kafamdaki yara izlerini, deli dolu günlerimi,
Nasıl unuturum.
Okuldaki çuval, yarışını,
Yumurtalı kaşık yarışını,
Uzun eşşek, köşe kapmaca yarışını,
Tek adım, üç adım atlama...
Büyük taş atma yarışını,
Yumurta tokuşturma, bayraklı koşu,
Yoğurtta para bulma yarışını...
Yeşil gözlü ceylanı...
Öğretmenim sarışını.
Nasıl unuturum.
Okuldaki toplu kavgaları,
Yumurtalı, taşlı, sanki dünya savaşları.
Doğum günüm olan yılbaşılarını,
Damat olduğum yılbaşı gecelerini,
Nasıl unuturum.
Sabah kalkarken, karşımda gördüğüm yâri,
Sivri tepesiyle meydan okuyan Nemrut Dağını,
Etrafa korku dağıtan zalim Fırat’ı,
Yırtıcı kuşların sorti yaptıkları, yalçın kartal kayalıkları,
Karga tepeliklerini nasıl unuturum.
Yokluk, sefalet içinde, bazen ağlayıp bazen gülen,
Açlık ve tokluk içinde kaybolup giden,
Yağmurun bir başka yağdığı, güneşin bir başka doğduğu,
Yazı, kışı bir başka, güzü sonbaharı bir başka,
İnadına hatırlatmak istiyor sanki herşey seni bana,
Nasıl unuturum.
Herşeyden önemlisi:
Bana ruh verip, hayat vereni,
Alemleri yaratanı,
Dünyayı emrime vereni...
Seni senle ilgili herşeyi bana sevdireni...
Nasıl, nasıl unutabilirim?

Adıyaman-Kerim baydak