Bir yıl geçti seni tanımamın ardından
Sensiz geçen günleri sayar olmuşum
Seninleyken bakmazdım hiç zamana
Seninle olan bir saatim
Bir an gibi geliyordu bana
Nasıl geçti bir yıl anlamadım…
Daha dün gibi aklımda yaşadıklarımız
Unutmadım…
Yanımda yoksun belki ama
Her zaman aklımdasın
Seni öyle özlemişim ki
Nereye baksam sen varsın…
Hep aynı parka gidiyorum
Ve aynı banka oturuyorum
Seninle beraber gittiğimiz parka
Ve beraber oturduğumuz banka…
Hayalini kuruyorum
Yanımda olmasan bile
Kalbimdesin biliyorum…
Parkta oturmak anlamsız geliyor bana
Sensiz hiç birşeyin anlamı yok
Ben sadece kendimi avutuyorum
Ama nafile beceremiyorum…
Varlığınla yaşayan ben
Şimdi yıkık virane evlerden farkım yok
Beni ayakta tutan sendin
Sen canım
Sen kalbim
Sen benim her şeyimdin…
Gidişinle biterim
Dönüşünle hayata yeniden dönerim
Öyle özlemişim seni bilemezsin…
Satırlara döküyorum duygularımı
Avutmaya çalışıyorum kendimi
Her satırda sen varsın…
Kelimeler yetmiyor seni anlatmaya
Sayfalar da…
Sayfaların yerini defterler aldı
Defterlere de sığdıramıyorum seni…
Öyle büyük ki aşkın bende
Öyle anlattım ki seni
Okudukça yazdığım şiirleri
Anlarsın seni ne çok sevdiğimi…
Kayıt Tarihi : 26.11.2009 20:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Yurddaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/26/nasil-unuturum-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!