NASIL UNUTURUM -2-
37.
Anımsarım, bir “kurtarma” vahşetini
Alevlere karışan seslerini içeridekilerin
Her akşam gün batımında
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Hiç bişey yazmıcam, yazamıyorum bu satırlara çünki...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta