NASIL UNUTURUM -2-
37.
Anımsarım, bir “kurtarma” vahşetini
Alevlere karışan seslerini içeridekilerin
Her akşam gün batımında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hiç bişey yazmıcam, yazamıyorum bu satırlara çünki...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta