Bir Çok Şeyden Sıkıldığım Zamanlarda Oldu,
Tahammül Etmekten Yorulduğum Bir Çok Şey Oldu,
Bu Meşakatli Hayatımda...
Bazen S/aklanacak Yer Aradım,
Belki Bir Kalp,
Belki Bir Sözde..
Ama Nereye S/aklanmaya Çalıştıysamda
Hep Daha Çok Temizlenmeye İhtiyaç Duydum..
Hep Bir Eksik,
Hep Bir Sen Hüznünü Yaşadım..
Dostlarımdan da Sıkıldım Artık
Kime Anlatsam Sen Ağrısını
Artık Bana Unut Diyorlar
Sanki Unutmak Bir İnsan Şakası
Tamam Dediğinde Hemen Kaybolan Birşey...
Nasıl Unutabilir Ki İnsan,
Her Sofraya Oturuşunda Eksikliğini Hissettiği Birini
Belki Burdadır Diye
Fazladan Bir Çay Bardağı Koyulan Kahvaltıya...
Belki En İmkansız Bir Zamanda
Belki Son Bulan Herşeyin Ardından
Belki Daha Önce Hiç Tanışmadığın Bir Sokağın Ortasında
Bir Gün Karşına Çıkar Diye
Sırf Onun İçin
Her Sabah En Güzel Hallerinle Hayatla Selamlaştığın Birini...
Nasıl Unutabilir Ki İnsan,
Her Daim Zikrettiği Bir İsmi..?
Kayıt Tarihi : 25.8.2011 21:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!