Nasıl, sorarım size, hem de nasıl

Yılların ne önemi var ki.
Varsın geçip de gitsin bildiğince.
Pek çoğunuz bilmezsiniz sanırım
İnsan geride bıraktıkça yılları
Daha da gençleşmekte duyguları!
Şu yürek var ya, onu hiç sorma!
Bir başka çarpar da çarpar
Ama kendi dinler durur,
Bir başına, efkarla.
Ahlarını, vahlarını.
Ah bu gönül var ya
O da sevgiye susamış,
Yanmış, kavrulmuş,
Dudakları kurumuş,
Yılların hasretiyle.
Sanki, ıssız bir çöl olmuş,
Bir damla su düşmez, kervan geçmez,
Her şeye, ama her şeye hasret,
O yapayalnız, gamla dolu yüreği.
Bekler ki,
Bekler ki bir gün gelsin,
Uğruna yandığı o güzel gelsin artık.
Yoo, yoo değil ama,
Hı hı desin ona!
Davetkar olsun bakışları alabildiğince.
Sımsıcak, sevgi dolu, aşk susamış olsun,
O sevgilinin de yüreği.
Elleri soğuk olsa da farketmez.
Olmuyor be, olmuyor işte.
Dizginleyemiyorsun, sevgiye hasreti,
Susuz kalmış,yapayalnız yüreğinde.
Demek ki,
Demek bu onun yazılan değişmeyen kaderi,
Hep özlem çekmekmiş.
Kavrulmakmış, kendi halinde.
Her ne günah işlediyse.
Sevgi, aşk uğramaz olmuş artık,
Saklar olmuş kıskançlıkla,
Vermez olmuş adresini,
Gönderilen mektuplar, nedense,
Hepsi, ama hepsi,
Birer birer dönüp gelmiş geriye.
Böyledir işte bu körolası talih,
Bulamamış demek ki
Bulamamış postacı demek adresleri!
Ya da, çekip gitmiş oradaki yar,
Adı bilinmez uzak diyarlara!
Yanmakta hala yüreğim,
Gözleyip durmakta hala,
Postacının getireceği alım haberlerini!
Neylersin.
Bu da sevgiye susamış birinin, kısmetsiz,
Issız kalan yüreğinin kaderi!
Neylersin!
Bir ben değilim ya böyle efkarlanan,
Bu olanlar bugün bana,
Yarın da gelecek, o vefasız,o nazlı,
O insafsız sevgili yarın başına.
Eden bulur misali!
Edenin, ettiği ne zaman,
Ne zaman yanına kalmış ki! ! !

Fikret Dündar
Erenköy-İstanbul
3.01.2007

Fikret Dündar
Kayıt Tarihi : 3.1.2007 18:02:00