Gün yüzü göstermedin her gün ağlattın
Zehir dolu sözlerinle ne canlar yaktın
Sonunda bir haneyi daha kapattın
Nasıl seveyim kaynana seni?
Oturduğun yerden senaryo yazdın
Yazdığın senaryoyu kendin oynadın
Kına yak ellerine emeline ulaştın
Nasıl seveyim kaynana seni?
Bir gün can deyip yüzüme gülmedin
Ana gibi oturup derdimi mi dinledin
Sevgiyi saygıyı sen hiç bilmedin
Nasıl seveyim kaynana seni?
Yüreğinde nefret sanki taht kurmuş
Merhametin şefkatin zerresi yokmuş
Senin için iyi yok herkes kötü doğmuş
Nasıl seveyim kaynana seni?
Korkar oldum ben senin şerrinden
Kızdınmı beddua düşmez dilinden
Kul hakkı nedir bilmezmisin sen
Nasıl seveyim kaynana seni?
Ne günler yaşattın susuz uykusuz
Hesabını vereceksin bir gün kuşkusuz
Kırdın kolumu kanadımı bıraktın çaresiz
Nasıl seveyim kaynana seni?
Söylediklerini yazsam bir bir kalemle
Ne defter yeter nede kelime
Gönlüm kırık ne söylesem nafile
Nasıl seveyim kaynana seni?
Kötü tohum ektin şu yüreğime
Hasat zamanı geldi biçiyorum işte
Sonunda çıkardın ya beni de dile
Nasıl seveyim kaynana seni?
Erzurum / zernişan Aydoğan
Kayıt Tarihi : 3.3.2006 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşinizin annesi sizinde annenizdir ve oda yeni bir evlada ve onun yakınları ile eşe dosta sahip olmuştur.
Olay bu şekilde ele alınır ise tadına doyum olmaz. Ancak;taraflardan birisi konuya kendi çıkar ve doğrusu açısından yaklaşırsa isimler de,değerler de değişir, Hayat zehir olur.
Güzel şiirden yola çıkarak olaya bakacak olursak; burada ANNE'nin KAYNANA olduğunu görmekteyiz ve maalesef sık yaşanan, önü alınamayan, yuvalar yıkmaya kadar varan sonuçlar doğurmaktadır.
Üzerinde düşünmeye, kafa yormaya ve birşeyler yapmaya değer buluyorum. Umarım herkes payına düşeni alır.
Tebrik, takdir ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)