Öyle ya, her kim sevgi(li) den habersizse kul ve köle kalacak dünyaya.
Ve ben benim sevimli zaaflarımdan yenilmiş olacağım şems vakti Estağfirullah'a.
Ve yalnız yüreğime hitap ediyor dualar. Ve benden habersizce kul ve köle kalacak yandığımda.
İçimde düşünen beni karşılıyor, her d/okunduğumda karışmış oluyor aşk.
İnsan insana bulutun toprağa çıplak bir benlikle titremesi gibi titremeli inşirahla.
İnsandır kendine bile benzemek istemeyen yanıyla, hem iyi, hem kötüdür vicdan meselesi, benlerin seni çağırışları.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta