Öyle ya, her kim sevgi(li) den habersizse kul ve köle kalacak dünyaya.
Ve ben benim sevimli zaaflarımdan yenilmiş olacağım şems vakti Estağfirullah'a.
Ve yalnız yüreğime hitap ediyor dualar. Ve benden habersizce kul ve köle kalacak yandığımda.
İçimde düşünen beni karşılıyor, her d/okunduğumda karışmış oluyor aşk.
İnsan insana bulutun toprağa çıplak bir benlikle titremesi gibi titremeli inşirahla.
İnsandır kendine bile benzemek istemeyen yanıyla, hem iyi, hem kötüdür vicdan meselesi, benlerin seni çağırışları.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun