Nasıl özlemişim. Şiiri - Burhan Şenkalaycı

Nasıl özlemişim,
Şifa dolu avucunun, yüzüme dokanışını.
Nasıl da hasret kalmışım meğer,
Ellerimin içinde kaybolan
Minik parmaklarını...
Ölü toprağı serpilmiş,
Dokunuşundan eksik kaldığım anlara,
Nasıl da hasretmişim meğer,
Tenindeki sevgi kokan sıcaklığa...
Kokun...
Sıcağı veya soğuğu olurmu bilemem
Ama, içime çekişte içimi ısıtan
İlle de seni fısıldayan kokun...
Teninde tabiattan bir sır
Bir nefeste baş döndüren...
Saçların,
ve illa ki teninde saklı olan
Sen kokan kokun...
Elinin, elimdeki sıcaklığı,
ve nefesinin dudaklarımda
Bittiği anları,
Nasıl özlemişim meğer.