Doğduğumuz yer yurt işte.
Nasıl özlemem köyümü.
Bazen hayal bazen düşte.
Nasıl özlemem köyümü.
Zorlukların babasıydı.
Yoksulluğun çabasıydı.
Dirgeniydi yabasıydı.
Nasıl özlemem köyümü.
Kır bayır eker biçerdik.
Çay değil çorba içerdik.
Yazın yaylaya göçerdik.
Nasıl özlemem köyümü.
İnsanlar sevgi doluydu.
Gönüller dostluk yoluydu.
Ne sağı ne de soluydu.
Nasıl özlemem köyümü.
Şehir dediler aldandık.
Dünya malına dadandık.
Bağ bahçe bitti budandık.
Nasıl özlemem köyümü.
Sığırtmaç nerde değerler.
Faydasız keşke eğerler.
Ömür bitirir meğerler.
Nasıl özlemem köyümü.
Hüseyin SIĞIRTMAÇ
Antalya 15 Haziran 2022
Kayıt Tarihi : 15.6.2022 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!