Nasıl özledim Şiiri - Mustafa İleri

Özledim baba ocağını yıllardır çok özledim
Büyüdüğüm evi uyuduğum odaları dolaştığım bahçeyi
Meyvesini yediğim ağaçları fide diktiğim toprağı
Özledim baba ocağını yıllardır çok özledim
Anamın sesini babamın sakallı nur yüzünü
Yer sofrasına oturup yediğimiz iş kefeli yemekleri
Suyunu kana kana içtiğim kepir pınarını
Öyle özledim ki sormayın baba ocağını
Düşüne bilir misin evin kilerini samanlığını
Taşını, tavanını,mutfağını,penceresini
Yıllardır yağmurdan soğuktan koruyan
Bıkıp usanmadan devamlı kahrımı çeken
Kerpiç duvarlı ahşap binayı evin damını
Söyletmeyin bana işte her şeyini çok özledim
Çamurlu yolların düşe kalka yürüdüğüm
Açıkken pencerem kokusunu verdiği çiçekleri
Konunun,komşunun,akrabanın oturup çene çaldığı
Bizim sokağın kapı önü sohbetlerini köşe başlarını
Bütünü ile beraber baba ocağını
Bilesiniz ki bilesiniz ki nasıl özledim

24.03.2003 Yeni çiftlik