Nasıl Olsa Tüm Yaralar Eskir Bir Gün

bir daha anımsatma ismimi güllere dymalhia
bırak her ceset kendi yağmurlarında dağılsın

ben şarabi aşklar düşerim barut yüklü akşamlara
sahifelerde yalnız yıldızdan yonttuğum umutlar anlatılsın

kanayan ellerim, bungun yüzüm
bavulum bir o kadar akdeniz kokan: hepsi unutulsun
çiçek toplasın çocuklar dağlardan, ölüm değil
defne kokulu yapraklar örtülsün üzerime
dymalhia, bir daha anımsatma ismimi güllere
bırak her şafak kendi göğünde sarmalansın

nasıl olsa tüm yaralar eskir bir gün
benimkisi değil

ama benim de dostlarım vardı ya bir zamanlar
rüzgâr rüzgâr yol ektiğim gürbüz saçlarına
fırtınalara yelken açtığım günlerim
nasıl olsa hiçbiri yok artık bunların
hepsi bu.

bir daha anımsatma ismimi güllere dymalhia
bırak her çocuk kendi yalnızlığında dalgalansın

dostlarım yumruklarına kazısın adımı
sayfalarda yalnız koştuğum düşler anlatılsın.