Nasıl Olmalıyız? Şiiri - Hanifi Kolukısa

Biz İslam ehline kem söz yaraşmaz,
Doğruyu haykıran dil olmalıyız,
İrâden nefsinle niçin güreşmez?
Güreşmemek için del’olmalıyız.

Yalanda dolanda olanlar ehil,
Hem çağdaştır hem de medenî cahil,
Bu maskara asrî namerdin değil,
Şol merdin geçtiği yol olmalıyız.

Biz öz kültür ile beslenmek için,
Ölünce ölümsüzlüğü üslenmek için,
Kurt, kuş tüm dünyaya seslenmek için,
Korkut’un kopuzunda tel olmalıyız.

Malazgirt’te koca Alparslan gibi,
Mısır’da, Sina’da Yavuz Han gibi,
Ya da İsmail’ce bir kurban gibi,
Tarihte şanlı bir yıl olmalıyız.

Ellerin duâda aklın nerede?
Vücudun namazda gönlün parada,
Biz Mevlâ’ya ömür denen sürede,
Bütün uzvumuzla kul olmalıyız.

Ey zâhid sözüme kulak ver hele,
Doğruluktan şaşma çeksen de çile,
Yâr olmak istersen eğer bülbüle,
Erenler bağında gül olmalıyız.

Kâmilin gönlünde vefa gizlidir,
Bildirmez içinde cefa gizlidir,
Her çiçekte bin bir şifa gizlidir,
Arının yaptığı bal olmalıyız.

Hanifi dünyada yok bâki kalan,
Dünyanın başı da sonu da yalan,
Sûr ile beraber olacak talan,
Son çâre îmanla dol’olmalıyız.