Nasıl Oldu Bilmiyorum Şiiri - Hikmet Gülay

Elleri avuçlarımda.
Nasıl oldu bilmiyorum,
Herhalde ellerim
Kendince özgür bir yolda
Ve anlıyorum ki
Onun da elleri beyninden azade,
Ellerime amade.

Nasılda anlaştılar.
Sonra gözler,
İzinsiz içeri girilemeyen
Koyu kahverengi gözler.
Açtılar kapılarını
Arsız gözlerime.
Süzüldü içeri en hoyrat,
En sevecen bakışlarım.

Şimdi, gözlerim gözlerine,
Ellerim ellerine,
Tenim tenine amade.
Sanadır ağıt yakışlarım,
Gel, gönül kapımdan içeri gir,
Sanadır bu yakarışlarım.

Hikmet GÜLAY